Caesar Mazzetti woont al voor 1586 in Bolsward, vermoedelijk is hij de Piemonteesch Edelman die voor een huisstede in de Nijehoffstraat stedepacht betaalt, wat weer zou kunnen betekenen dat hij dan reeds gehuwd is. Zijn enige zoon Claudius Mazzetti, die in 1658 hoogbejaard wordt genoemd, zou dan rond 1590 geboren kunnen zijn.

Caesar heeft nog 4 dochters: Catalina Mazzetti, de vrouw van Douwe Eysma: Jeroentje Mazzetti, op 20 mei 1623 te Bolsward getrouwd met Evert Jacobs: Trijntje Mazzetti getrouwd te Bolsward op 17 mei 1624 met burgemeester Frederick Bothe: Franske Mazzetti die een dag eerder dan haar zuster op 16 mei 1624 te Burgwerd trouwt met ds. Matthias Cornelis Walsweer.

Op 1 juli 1602 krijgt Caesar Mazzetti voor 700 Carolieguldens de vergunning voor een Bank van Lening. In 1610 staat hij nog als banckholder te boek. Maar als hij in 1615 voor 6 gulden het burgerschap van Bolsward verkrijgt legt hij die functie neer. Voor onze landgenoten was een dergelijk door de bevolking verguisd beroep verboden en het waren veelal Italianen uit Lombardije die bankhouder werden. Zo ontstond de naam lommerd voor de Bank van Lening.

Caesar Mazzetti heeft behalve inkomsten uit een eigen rederij ook zijn bezittingen in Italië. Met deze Italiaanse bezittingen gaat het echter niet zo goed. Zijn familie aldaar wil deze ten eigen bate uiteraard, verbeurd laten verklaren, dit omdat Caesar in een stad woont die bekend staat als overwegend protestant. Ze weten de hertog van Mantua over te halen om de verbeurdverklaring aanhangig te maken en op 8 december 1568 krijgt deze markies van Montferrato de machtiging van keizer Maximiliaan II om de gerechtelijke uitspraken ten uitvoer te leggen. Deze datum sterkt het vermoeden dat Caesar al voor 1568 in Friesland verbleef en er mogelijk juist vanwege deze of andere familiekwesties naartoe was gekomen. In het staatsarchief van Turijn is een brief bewaard gebleven d.d. 19 augustus 1592 van Caesar Mazzetti aan bovengenoemde hertog om de verbeurdverklaring nog eens aan te vechten, maar dat haalde niets uit.

Door zijn neef Hercules en diens handlanger Jescot, wordt Caesar bedreigd hem bij de hertog aan te zullen klagen omdat hij onder de ketters leeft. Ze noemen hem wel geen ketter maar het wonen bij hen was in die tijd al een misdaad tegenover de Rooms Katholieke kerk. Onder die intimidaties tekent Caesar op 18 april 1603 een akte waarin hij vrijwillig verschillende bezittingen in Italië aan zijn neef Hercules verkoopt.

Nog geen maand later, op 10 mei 1603 verklaart Caesars haastig uit Italië overgekomen zwager Theobaldus Vibertie,
oud 43 jaar, gehuwd met Francisca Mazzetti en wonende te Dracomery (Italië) voor de magistraat te Bolsward, hoe Caesar in brieven met onjuiste inlichtingen door Hercules is bedrogen. Maar alle latere pogingen om de verkoop ongedaan te maken lopen op niets uit.

In 1658 reist Caesars enige zoon Claudius, dan al ver in de zestig, met uitgebreide aanbevelingsbrieven en verzoekschriften van de stad Bolsward, nog eens naar Italië in een poging wat van de vroegere bezittingen terug te krijgen.

Hij komt nooit meer terug.
Waarschijnlijk is hij vermoord door een vergiftigde pastei!